Wszystkie drogi prowadzą do Hortobagy

Przed ich dalszą, fascynującą wędrówką, nasze żurawie miały okazję na chwilę odpoczynku i spotkania w jednym z najważniejszych miejsc na ich trasie – w Parku Narodowym Hortobagy.

W okresie od połowy października, kiedy to Czahar zaczął regularnie odwiedzać zbiornik wodny Keleti V-3, żerując na puszcie w promieniu 4-11 km, aż do końca miesiąca, nasze żurawie przebywały w tym samym regionie. Czahar, od 28 października, zaczął zmieniać miejsca noclegowe, przemieszczając się na średni dystans około 12 km.

Również Roskoszna, od momentu swojego przybycia, upodobała sobie ten sam park, przelatując codziennie średnio 9 km między noclegowiskiem a żerowiskami. Najczęściej spędzała noce na bagnach puszty przy rzece Hortobagy.

Nadajnik Żdżarka miał pewne problemy techniczne, ale mimo to wiemy, że również on znalazł swoje miejsce w Hortobagy, będąc aktywnym i często zmieniającym miejsca noclegowe. 23 i 24 października spędził noc na tym samym zbiorniku co Czahar.

Rodzeństwo Poleszuk i Bystry, od momentu swojego przylotu do Hortobagy, pozostało w granicach parku, przelatując między noclegowiskami maksymalnie 6 km, a średnio 3 km. Połowę z 18 dni spędziły w tym samym miejscu, żerując nie dalej niż 10 km od swoich noclegowisk.

Park Narodowy Hortobagy, będący kluczowym punktem na trasie migracji żurawi, stanowi dla nich bezpieczne schronienie i miejsce spotkań. To tutaj, choć nasze żurawie przebywały w Polsce na odrębnych obszarach, miały okazję przebywać w tych samych miejscach, co podkreśla rolę Hortobagy w ich migracji.

Śledźcie dalszą podróż naszych żurawi i wspierajcie naszą misję ochrony ich siedlisk. Każdy ich lot to nie tylko podróż, ale i ważna lekcja o potrzebie ochrony przyrody.