Poleski Park Narodowy to prawie 10 000 ha niezwykle cennych przyrodniczo i krajobrazowo terenów w zachodniej części wielkiego regionu geograficznego, jakim jest Polesie. Esencją walorów Parku są obszary wodno-błotne. To one stanowią tzw. „core zone” – najcenniejszą część przyrodniczą, utworzonego tutaj w 2012 r., Transgranicznego Rezerwatu Biosfery „Polesie Zachodnie”, obejmującego także część Polesia Białoruskiego i Ukraińskiego. Dzięki nim Park wpisano na listę obszarów Konwencji Ramsarskiej o obszarach wodno-błotnych.

Niespotykana mozaikowatość tutejszych siedlisk, sprzyja występowaniu na tym terenie ogromnej liczby gatunków roślin i zwierząt, w tym wielu chronionych prawem krajowym i europejskim. Co więcej, dzięki położeniu na styku dwóch wielkich jednostek nizinnych Europy można tu spotkać gatunki zarówno atlantyckie, jak i pontyjskie, a także borealne, a nawet górskie czy śródziemnomorskie.

I choć minione czasy na obszarze Równiny Łęczyńsko-Włodawskiej, gdzie położony jest Park, przyniosły zgubne przyrodniczo działania melioracyjne, to wciąż istnieją tu zachowane naturalne fragmenty torfowisk niskich, przejściowych i wysokich, z charakterystyczną dla nich różnorodnością gatunkową. Od wielu lat, z mozołem, prowadzone są również na dużą skalę zabiegi ochrony czynnej, dzięki czemu, systematycznie udaje się odtwarzać odwodnione i przesuszone wcześniej fragmenty torfowisk. Po śnieżnych zimach lub podczas deszczowych wiosen tworzą się tutaj wspaniałe rozlewiska, przyciągające migrujące ptaki wodno-błotne, a trwałe rozlewiska są żerowiskami i miejscami gniazdowania gatunków lęgowych. Park jest więc świetnym miejscem dla ornitologów, którzy chcą obserwować ptaki w ich naturalnych siedliskach..

Zdjęcie: Rozlewiska Poleskiego Parku Narodowego, Autor: Andrzej Różycki

Różnorodność i mozaikowatość siedlisk, mająca odzwierciedlenie w bogactwie gatunkowym flory i fauny zapewnia, że wielbiciele przeróżnych gatunków roślin i zwierząt nie będą zawiedzeni.

Ciekawymi elementami flory są:

Rośliny owadożerne:

• rosiczki,
• pływacze,
• tłustosz pospolity dwubarwny,
• aldrowanda pęcherzykowata.

Storczyki:

• obuwik pospolity,
• kukułka krwista,
• podkolan biały,
• kukawka.

Relikty polodowcowe:

• brzoza niska,
• wierzba lapońska,
• wierzba borówkolistna.

Obszar Parku, pomimo rosnącej antropopresji, wciąż zachowuje wiele z naturalnego charakteru, jest doskonałym miejscem zarówno dla wytrawnych przyrodników, jak i dla zwykłych turystów pragnących odpoczynku w kontakcie z naturą. Zwiedzanie i obserwacje przyrodnicze są możliwe dzięki sieci ścieżek dydaktycznych i szlaków, pieszych i rowerowych i specjalnej infrastrukturze (pomosty, wieże i platformy widokowe, system drewnianych kładek, zadaszenia, miejsca postojowe, miejsca na ogniska).