LubelSky

Żuraw „LubelSky” – Życie i Wędrówki

Rok 2022

Narodziny i Wczesny Rozwój

LubelSky przyszedł na świat między 16 a 17 kwietnia 2022 roku w jednym z gniazd ukrytych w sercu Poleskiego Parku Narodowego. Jego starsze rodzeństwo wykluło się dzień wcześniej, 15 kwietnia. O istnieniu tej żurawiej rodziny dowiedzieliśmy się 30 marca, gdy odkryliśmy gniazdo z dwoma wysiadywanymi jajami.

12 maja 2022 roku LubelSky został zaobrączkowany i wyposażony w urządzenie śledzące GSM/GPS. W tym czasie młody ptak ważył 1450 g, a długość jego skrzydła wynosiła 125 mm. Na podstawie tych danych naukowcy przypuszczali, że LubelSky to samiec. W trakcie obrączkowania dokonano także innych pomiarów biometrycznych: długość skoku z palcem wyniosła 247 mm, długość dzioba 51,3 mm, a długość głowy 104 mm.

Całe lato 2022 roku LubelSky spędził na odkrywaniu otaczającego go świata. Jako młody żuraw wykazywał dużą ciekawość i chęć eksploracji, przebywając na różnych terenach, takich jak torfowisko „Durne Bagno” czy lasy otaczające Poleski Park Narodowy. Jego ulubionymi miejscami do żerowania były Bagno Bubnów i Krowie Bagno, a nocami często odpoczywał na „Wielkim Łanie” w obrębie łąk „Pociągi”.

Pierwsza Jesienna Migracja

24 września 2022 roku o godzinie 9:00 LubelSky rozpoczął swoją pierwszą w życiu jesienną wędrówkę, startując z okolic Poleskiego Parku Narodowego. Trasa migracji była zbliżona do wędrówek Polesi, choć tempo było wolniejsze. Pierwszego dnia podróży LubelSky przelatywał nad Krasnymstawem, Zwierzyńcem i Przemyślem, a noc spędził na mokradłach w dolinie Sanu koło dawnej miejscowości Tworylne. 25 września pokonał Karpaty i o godzinie 17:04 wylądował na Węgrzech, w Parku Narodowym Hortobagy.

10 października 2022 roku, w Hortobágy, LubelSky spotkał się z innym żurawiem – Czaharem. To spotkanie było pierwszym w historii, mimo że oba ptaki spędziły sezon lęgowy w Poleskim Parku Narodowym, ale nigdy wcześniej się nie spotkały. LubelSky przyleciał do Hortobagy niecałe dwa tygodnie wcześniej niż Czahar, pokonując trasę w dwa dni.

4 listopada 2022 roku LubelSky kontynuował swoją migrację, przeleciał nad stolicą Węgier – Budapesztem i zatrzymał się na tydzień na polach na południe od miasta. 11 listopada 2022 roku, grupa żurawi z LubelSky’em wzbiła się w powietrze, przelatując nad Chorwacją, Górami Dynarskimi i Morzem Adriatyckim, by 12 listopada dotrzeć do włoskiego miasta Bolonia. Po krótkim odpoczynku ptaki przeleciały nad Apeninami, lądując w dolinie rzeki Pad na południe od Mediolanu. 13 listopada LubelSky pokonał Alpy Zachodnie, osiągając rekordowy pułap 3,039 m n.p.m., i wieczorem wylądował w delcie rzeki Rodan, w Narodowym Rezerwacie Przyrody Camargue we Francji. Tam spędził zimę, przebywając w słynnej krainie flamingów różowych.

Rok 2023

Wiosenna Migracja i Powrót na Polesie

Po 107 dniach spędzonych na rozlewiskach w Camargue, 9 marca 2023 roku LubelSky rozpoczął powrotną wędrówkę. W ciągu trzech dni pokonał 1500 km, przelatując nad Wenecją, Balatonem i docierając na pogranicze węgiersko-rumuńskie. 22 marca 2023 roku, w ciągu siedmiu godzin, przeleciał 240 km, lądując na bagnach południowej części Puszczy Solskiej. Przez kolejny tydzień przebywał na otwartych, zmeliorowanych torfowiskach przy Tanwi.

1 kwietnia 2023 roku LubelSky przekroczył granicę na Bugu k. Włodawy i skierował się na południowy wschód, by spenetrować Wyżynę Wołyńską. W trakcie tej podróży nadajnik przestał nadawać, ale po kilku dniach odżył. Do 4 kwietnia LubelSky przemieszczał się małymi skokami, pokonując 270 km i dotarłszy do rezerwatu Rozkosz pod Chełmem. Następnie, 8 kwietnia, przeleciał 150 km do Poleskiego Parku Narodowego, a następnego dnia przeniósł się do Lasów Sobiborskich.

Do 20 kwietnia 2023 roku LubelSky odwiedzał głównie Lasy Sobiborskie i okolice jeziora Pulemieckiego na Polesiu Wołyńskim. 21 kwietnia jego stado pokonało 285 km, lądując w podmokłym lesie 25 km na północ od Lwowa. Po jednym dniu ptaki wróciły do Polski, przelatując 230 km i ponownie osiedliły się na pograniczu polsko-białorusko-ukraińskim, gdzie przebywały przez kolejne dwa tygodnie.

Lato 2023

W maju i czerwcu 2023 roku LubelSky spędzał czas głównie na starorzeczach Bugu w Szackim Parku Narodowym oraz w Sobiborskim Parku Krajobrazowym. Był to ptak, który cenił sobie spokój i stabilność, unikał większych migracji, pokonując dziennie zaledwie 2-3 km. Jedynie 4 czerwca 2023 roku LubelSky odwiedził aż siedem różnych miejsc, pokonując 85 km i lądując na Bagnie Bubnów w Poleskim Parku Narodowym. Następnego dnia wrócił do Lasów Sobiborskich.

Śmierć

Niestety, na przełomie lipca i sierpnia 2023 roku LubelSky padł w okolicach wsi Sobibór. Szczątki ptaka z nadajnikiem znaleziono w pobliżu czynnej nory jenota, co wskazuje na drapieżnika jako przyczynę śmierci.

Podsumowanie

Żuraw LubelSky, mimo swojej krótko trwającej, ale fascynującej historii, dostarczył cennych danych dotyczących zachowań migracyjnych i preferencji siedliskowych żurawi. Jego spokojna natura i przywiązanie do znanych terenów były charakterystyczne dla tego osobnika. LubelSky cenił sobie stabilność i bezpieczeństwo, co czyniło go jednym z mniej mobilnych, ale równie ważnych żurawi w naszym projekcie. Jego historia kończy się tragicznie, ale pozostawia istotne wnioski dla dalszych badań nad ochroną tych ptaków w zmieniających się warunkach środowiskowych.